نگاهی به فیلم کافه ستاره/ سامان مقدم

کافه ستاره چهارمین فیلم سینمایی سامان مقدم است. این فیلم در بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۴) در بخش مسابقه­ی سینمای ایران شرکت کرد؛ اما موفق به کسب هیچ سیمرغ بلورینی نشد...

کافه ستاره

کارگردان  :سامان مقدم

تهیه‌کننده  : مصطفی شایسته

ساخته­ی : هدایت فیلم

نویسنده : پیمان معادی

بازیگران : افسانه بایگان، پژمان بازغی، هانیه توسلی، رویا تیموریان، حامد بهداد، شاهرخ فروتنیان، مسعود رایگان،

                 نیکو خردمند، ایرج نوذری، نگار فروزنده، مهدی صباغی، کیانوش گرامی، کوروش ستوده

طراح صحنه و لباس: آیدین ظریف

طراح چهره پردازی: مهری شیرازی

صدابرداری: ایرج شهرزادی، امین میرشکاری

عکاس: علی نیک‌رفتار

موسیقی : امیر توسلی

فیلم‌برداری : بهرام بدخشانی

تدوین : محمدرضا مویینی

تاریخ انتشار : ۱۳۸۳

مدت زمان : ۹۰ دقیقه

نگاهی به فیلم

کافه ستاره چهارمین فیلم سینمایی سامان مقدم است. این فیلم در بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۴) در بخش مسابقه­ی سینمای ایران شرکت کرد؛ اما موفق به کسب هیچ سیمرغ بلورینی نشد.

با این حال کافه ستاره توانست تندیس بهترین تدوین و همچنین تندیس ویژه هیات داوران دهمین جشن خانه سینما را به خود اختصاص دهد. این فیلم در دهمین جشن سینمایی ـ تلویزیونی دنیای تصویر در هفت رشته نامزد بود که سرانجام موفق به کسب جایزه‌های بهترین کارگردانی، بهترین تدوین و بهترین بازیگر زن (رویا تیموریان) شد.

کافه ستاره فیلمی اپیزودیک است که در سه قسمت مختلف داستان زندگی سه زن را در یکی از محله‌های قدیمی تهران روایت می‌کند. فیـلم داستـان زنـدگی سه زن بنـام های «فریبـا»، « سالومه» و «ملـوک» در یکی از محـله های قدیمی تهـران است. «فریبـا » زن میـانسالی است که مخارج زندگی خود و خانواده اش را از اداره کردن کافه ای در محله درمی آورد. 

سالومه دختر جوان زیبای محل، رویای ازدواج با پسری بنام « ابی » را در سر دارد، « ملوک » زن میـانسالی است که عاشق یکی از جوان های محل بنام « خسرو » است؛ اما زندگی این سه با دیگر مردمان محله گره خورده؛ پس این فیلم داستان یک محله است.

پیش تر از سامان مقدم فیلم­های «مکس» و «پارتی» را دیده بودیم. «کافه ستاره» را می توان یک فیلم پاپیولار(عامیانه) خوب ارزیابی کرد، فیلمی که همچون فیلم های بی­اهمیت امروزی قرار نیست؛ فقط مخاطبان چیپس و پفک خور سینما را راضی به خانه بفرستند. سامان مقدم گرچه از بررسی روانکاوانه کاراکترهای فیلم خود می گذرد، اما شخصیت های بی معنی و بی هویت هم نمی آفریند. شخصیتهای او انسانهایی هستند که برای منش و رفتارهای خود بهانه های ملموس دارند و از همه مهمتر آدمهایی هستند که ما به ازای بیرونی دارند.

اگر به فیلمنامه سخت نگیریم و درجه ارزش گذاری آن را با احتساب فیلم های روز سینمای ایران در نظر بگیریم، در این فیلم با متنی خوب روبه رو هستیم که با کمی دقت می توانست جزو فیلمنامه های موفق قلمداد شود.

«کافه ستاره » فیلمی است که می توان برای دیدنش وقت گذاشت و پشیمان نشد و این کم نعمتی در این برهوت سینمای ایران نیست.